Човекот кој ги уби Росица Коцева и нејзиниот татко бил сериски насилник, кој, за разлика од стереотипот за ваквите злосторници, бил навидум интегриран во урбаниот живот на Скопје. Имиджот што го градел го маскирал неговото деструктивно однесување.
Истражувањето на БИРН опфати разговори и интервјуа со 15 лица кои имале директен или посреден контакт со 39-годишниот Илија Стефановски, како и со жртвите на неговото насилство. Стефановски бил познат како претприемач и скејтер, имал бројни следбеници на социјалните мрежи и бил делумно јавна личност.
По двојното убиство во Велес, според првичните информации на МВР, Стефановски си го одзел животот. Инцидентот предизвика протести и јавни дебати за одговорноста на институциите.
Партнерската агресија врз Росица ги разбива стереотипите дека насилството врз жените се случува само во помалите или конзервативни средини. Инцидентот покажува дека ваквото насилство е присутно и во урбаните средини, ноќните клубови и на социјалните мрежи.
Иако барем четири поранешни партнерки на Стефановски го пријавиле во полиција, институционалниот одговор бил недоволен, што овозможило повторување на насилството. Според сведоштва на блиски на жртвите, тој малтретирал најмалку осум лица во последните 12 години, вклучувајќи партнерки и соработници.
На прв поглед, Стефановски не личел на „типичен насилник“. Студирал архитектура, работел во филмско студио, чувал миленичиња и бил активен во локалната модна и скејтерска сцена. Организирал настани, помагал младите скејтери и промовирал сопствени брендови. На социјалните мрежи прикажувал гламурозен живот, кој контрастирал со неговото насилничко однесување во приватност.
Сведоштвата укажуваат на образец на насилство: бурни реакции на несогласување, демнење на партнерките, закани, хакирање на профили и дистрибуција на интимни содржини. Некои поранешни партнерки и соработници пробале да реагираат и предупредат, но без соодветна институционална поддршка, мерките биле недоволни.
Случајот на Росица и нејзиниот татко е потсетник дека системската заштита на жртвите е клучна. Иако насилството било пријавено, институциите не успеале да превенираат трагедија. Двете жртви – Росица од Велес и Танкица од Кочани, убиени во различни средини – го потврдуваат истиот проблем: жртвите остануваат ранливи без ефикасна реакција од полицијата и обвинителството.
Целиот текст прочитајте го тука.
