Топењето на мразот на Антарктикот ја поттикнува можноста за вулкански ерупции во деструктивна повратна врска, што се заканува да го забрза порастот на морското ниво и да ги уништи глобалните крајбрежни области.
Една нова студија откри критична врска помеѓу топењето на мразот на Антарктикот и зголемената вулканска активност, што предизвикува загриженост за долгорочните влијанија врз глобалното ниво на морињата. Под ледената покривка на Западниот Антарктик се наоѓа мрежа од повеќе од сто вулкани лоцирани на активен вулкански расцеп.
Областа, која веќе е ранлива на колапс, се соочува со забрзано топење поради новооткриената повратна врска помеѓу загубата на површинскиот мраз и подземниот вулканизам, според истражувањето објавено во списанието Geochemistry, Geophysics, Geosystems.
Предупредување на еден научник
Научниците предупредуваат дека топењето на мразот на Антарктикот го намалува притисокот врз коморите на магмата под ледената покривка, предизвикувајќи нивно проширување. Овој процес ги напрега ѕидовите на комората и ослободува гасови заробени во магмата, што ја зголемува веројатноста за ерупции. Овие ерупции ослободуваат топлина што дополнително го забрзува топењето на површината и циклусот продолжува.
Напредното моделирање од страна на научниците опфати повеќе од 4.000 симулации кои покажуваат дека топењето на ледените плочи може да ги забрза раните фази на вулканските ерупции со децении, па дури и со векови. Едно сценарио симулираше отстранување на ледена покривка дебела 1.000 метри во текот на 300 години, што доведе до значително зголемување на вулканската активност.
Катастрофални импликации за крајбрежните градови низ светот
Вулканските ерупции под ледената покривка може да топат милиони кубни метри мраз годишно, што индиректно ќе придонесе за глобалното зголемување на нивото на морето. Ако ледената покривка на Западниот Антарктик целосно се урне, нивото на морето би можело да се зголеми за приближно 58 метри и да ги потопи големите крајбрежни градови како Њујорк, Токио и Шангај.
Иако се предвидува целосен колапс да се случи до 2300 година, јамката за повратни информации помеѓу топењето и вулканизмот може да ја забрза таа временска рамка, иако потребни се дополнителни истражувања за да се усовршат тие предвидувања.
