Денес е Света Петка: Се верува дека се случуваат чуда, но ова не смеете да го правите

Православните верници го посветуваат овој ден, 27 октомври, на Света Петка, која се смета за една од најголемите светици.

На овој ден починала преподобната мајка Параскева, меѓу народот позната како Света Петка, големата заштитничка на жените, сиромашните и болните.

Многу верници ја слават Света Петка како празник на крштевањето, додека други ја почитуваат со тоа што го слават овој ден како посебен празник.

Многу верници ја повикуваат за помош на овој ден, палејќи темјан и истурајќи црвено вино врз славскиот леб, споменувајќи ја Петковица во своите молитви. Потоа пијат вода собрана од изворите во близина на манастирите посветени на неа. На полноќ, свеќата што се чува запалена 24 часа тој ден треба да се изгаси со оваа вода. Свеќата се чува до следниот празник, бидејќи има својство на заштитничка.

Народните верувања велат дека на овој ден не треба да се перат алишта, да се шие или да се работи каква било тешка работа, а особено жените не треба да го прават ова.

Се верува дека на Света Петка се случуваат чуда. Затоа луѓето со здравствени проблеми го чекаат овој празник, верувајќи дека светецот ќе им помогне.

Легендата вели дека изворот е создаден како израз на благодарност од еден татко за чудесното исцелување на неговата болна ќерка. Некогаш, токму овој пат водел од Остружница до Белград. Еден богат и почитуван трговец од Остружница често ја носел својата ќерка, слепа од раѓање, кај лекарот во главниот град по овој пат.

На едно од овие патувања, тие застанувале покрај изворот за да се освежат, да се измијат и да пијат ладна изворска вода. Следното утро, откако се разбудила плачејќи, девојката извикала дека ја видела светлината. Таа ноќ, Света Петка му се појавила на трговецот во сон. Како знак на благодарност, богатиот трговец направил извор на тоа место и поставил мермерна икона на Света Петка.

Според традицијата, чудотворните извори на Света Петка се создадени за време на пренесувањето на нејзините свети мошти од Цариград, преку Србија, а потоа на патот за Романија, до градот Јаш.

На сите места каде што поворката застанувала да преноќи, извирал чудотворен извор со света и лековита вода.