Едно е сигурно: појавата на Жан Мари Ле Пен, која почина во вторникот на 96-годишна возраст во Париз, предизвика многу контроверзии и критики во Франција, Европа и светот, но во исто време е и јасно дека бил голема политичка личност која ја одбележала нејзината епоха и со која завршува еден историски период.
Жан Мари Ле Пен пет пати беше претседателски кандидат, а најголемиот успех го постигна во 2002 година кога во вториот круг влезе со претставникот на десницата Жак Ширак. Цели 34 години ја извршуваше функцијата европски заменик, која поради возраста ја напушти во 2019 година. Тој ги предводеше и „фронтистите“ во народното собрание по изборите во 1986 година.
Политичар кој доживеа длабока старост, тој беше историски лидер на француската екстремна десница, познат по својот остар, но и провокативен јазик, кој го чинеше неколку судски казни за негационизам, расизам, антисемитизам и навреди. Запаметена е неговата реченица дека „гасните комори се само детаљ од Втората светска војна“. Инсистирањето на екстремно десничарските идеи во Франција го доби прекарот „Лепенизација“ по неговото име.
Од друга страна, борбата на Ле Пен против глобализацијата и прекумерниот прилив на мигранти денес добива се повеќе поддржувачи. Уште во осумдесеттите години на минатиот век го лансираше слоганот „еден милион имигранти, еден милион невработени Французи“. Затоа партијата што ја наследи таа што ја основаше, денес зборува за „визионерката“ на Ле Пен. „Исперената“ верзија, предводена од неговата ќерка, со прифатлив дискурс, ги има сите шанси доколку судот и дозволи да се кандидира, таа да биде избрана за иден претседател на Франција.
Жан-Мари Ле Пен е роден како единствен син на рибар и кројач во градот Тринити-сур-Мер во Бретања. Неговиот татко загинал за време на Втората светска војна од мина на море. Младата Ле Пен се обиде да се приклучи на француското движење на отпорот на 16-годишна возраст, но не успеа. Како дваесетгодишник доаѓа во Париз да студира право, кое успешно го завршува, а подоцна добива и диплома за постдипломски студии. Ја сакаше литературата и беше исклучително елоквентен.
На универзитетот претседаваше со сите студентски здруженија, што на некој начин беше вовед во неговото вклучување во политиката. Немал доволно средства за образование, па додека студирал работел како рибар, рудар и доставувач на пакети. Тој беше близок до идеите на екстремно десничарското политичко движење „Француска акција“. Тој им се придружил на доброволците во војната во Индокина, каде го запознал актерот Ален Делон, кој му останал пријател до крајот.
На изборите во 1956 година бил избран за претставник на Унијата на француското братство, еден од најмладите пратеници во тоа време, со само 27 години. Така започна неговата исклучително долга политичка кариера.
Жан-Мари Ле Пен учествувал и во војната во Алжир, каде што постоеле сомневања за негово учество во тортура на затвореници. По враќањето основал музичка куќа специјализирана за воена музика. На убедување на неговите поранешни колеги од Правниот факултет од групата New Order, во 1972 година тој се согласи да основа, а потоа и да копретседава со нова партија инспирирана од екстремните националисти од италијанското социјално движење. Партијата го доби името „Национален фронт“.
На претседателските избори во 1974 година, Жан Мари Ле Пен доби само 0,75 отсто од гласовите. Две години подоцна „антифашистите“ поставиле дури 20 килограми експлозив во неговиот стан во Париз.
– Со сопругата и нашите три ќерки среде ноќ се најдов на улица – напишал тој во своите мемоари.
Неговите финансиски тешкотии ги решил неговиот пријател Ибер Ламбер, богат трговец со цемент, без деца, кој му ја оставил вилата и целиот имот по неговата смрт. Неговата сопруга Пјерета го напуштила во 1987 година, а тој повторно се оженил со Џени, ќерка на грчки трговец со слики.
Политичката кариера на Жан-Мари Ле Пен беше проследена со говори во кои тој се залагаше за идеи како што е националната надмоќ на Французите над странците при вработувањето, што го отежнува добивањето француско државјанство или враќањето на смртната казна.
На претседателските избори во 1988 година тој освои над 14 проценти од гласовите. Во следната, во 1995 година, еден процент повеќе. Во исто време, неговата партија ги освои првите градови, како што се Оранж, Витрол, Марињан, Тулон.
Следеа претседателските избори во 2002 година, каде на изненадување на сите тој влезе во вториот круг со близу 17 проценти, пред социјалистите, што го чинеше политичката кариера на Лајонел Жоспен. Жак Ширак сепак лесно го совлада во второто коло. На неговите последни претседателски избори во 2007 година, на кои победи Никола Саркози, тој доби само 10 отсто од гласовите.
Тој ја напушти партијата што ја основаше во 2011 година. На негово место дојде неговата ќерка Марин Ле Пен, која сакаше да ја направи партијата поприфатлива за политичката игра. Ќерката на Жан Мари Ле Пен ја исклучи од партијата во 2015 година поради нејзиното инсистирање на негационизам. Во меѓувреме партијата го промени името во „Народен собир“. Татко и ќерка подоцна се помириле.
Многумина веруваат дека Марин Ле Пен, кога ќе помине периодот на жалост, дури тогаш ќе може целосно да го заврши долго започнатиот процес на ослободување на партијата од духовите на минатото и целосно да ја ослободи од баластот на „расистичкото минато. “.
ПОВРЗУВАЊЕ НА ОКОТО
Во 1970-тите, Жан-Мари Ле Пен се појави со забележлива крпеница над левото око. Долго време се мислеше дека го изгубил видот на ова око во парламентарна тепачка, но вистинската вистина самиот ја откри во 2018 година, кога истакна дека се повредил додека поставил шатор за предизборен митинг во 1965 година.
