Серискиот убиец Теодор Качински, познат како Unabomber, почина во саботата на 10 јуни во затвор, вршејќи ги најтешките злосторства во последните 17 години.
Тед Качински, чие полно име е Теодор Џон Качински и чиј прекар е „Unabomber“, (роден на 22 мај 1942 година, Евергрин парк, Илиноис, САД — починал на 10 јуни 2023 година, Батнер, Северна Каролина), е американски криминалец кој е полн со 17 извршени различни бомбашки напади во текот на годините, главно преку пошта, при што загинаа 3 и беа повредени 23 лица во обид да се изврши „револуција против индустрискиот систем“.
Детството
Качински бил многу интелигентно дете и уште од мали нозе покажал склоност кон математиката. Тој одел во основно училиште во Чикаго, а кога се родил неговиот помал брат, семејството се преселило во предградијата, па го сменил училиштето. Кога неговиот коефициент на интелигенција бил измерен до 167, тој го прескокнал шестото одделение. Подоцна овој прескокнување на часот го опишал како клучен настан во неговиот живот, бидејќи пред да биде најдобар ученик, далеку пред другите, до префрлањето во повисока класа не се вклопувал и тврдел дека другите го малтретирале. Подоцна соседите го опишале како многу паметно момче, но осамено.
Во средното училиште свиреше на тромбон, беше член на клубот на напредни ученици по повеќе предмети. Во овој период се заинтересирал за математиката и со часови решавал комплицирани математички задачи. Бил префрлен на друг отсек, специјализирал математика и набрзо го прескокнал 11-то одделение, додека средното образование го завршил на 15 години, кога бил примен на Харвард. Еден пријател од факултет подоцна рекол дека е емотивно неподготвен за тоа – „Го спакуваа и го испратија на Харвард пред да биде подготвен, тогаш немаше ниту возачка дозвола“, рече тој. За време на студиите живеел во елитен кварт наменет за најдобрите студенти.
Експерименти
Во текот на втората година од студиите, Качински учествувал во истражувањето на угледниот професор Хенри Мареј, каде со електроди ја следеле неговата мозочна активност додека некој вербално го малтретирал и понижувал, а потоа тие снимки одново и одново ги пуштале. Качински потроши 200 часа (или 3 години) на ова истражување, а неговите адвокати подоцна тврдеа дека станува збор за студија за контрола на мозокот наводно спроведена од ЦИА и дека придонела за неговите подоцнежни криминални активности. Качински, од друга страна, ова истражување го опиша како напад на неговата приватност, но дека тоа немало значајно влијание врз неговиот живот.
Неговата дисертација Boundary Function ја доби наградата за најдобра математичка дисертација на годината, додека колегите ја опишаа како „најдобра досега“, велејќи дека само 10 луѓе во земјата можат да ја разберат. На 25-годишна возраст станал професор по математика на Беркли, но неговите оценки од студентите не биле најдобри, бил опишан како професор кој чита од книга и одбива да одговара на прашања. Без никакво објаснување, Качински ненадејно дал отказ во 1969 година.
Се вратил кај родителите, каде што живеел следните две години, а потоа отишол во кабина во дивината, со димензии 3 на 4 метри, која ја изградил и каде ги поминал следните 24 години. Кабината немаше топлина, струја или проточна вода, а Качински го поминуваше поголемиот дел од своето време читајќи книги од локалната библиотека и составувајќи рани нацрти на ракописот кој подоцна ќе стане познат како Unabomber Manifest.
Бомби
Помеѓу 1978 и 1995 година, Качински испратил по пошта или рачно испорачан серија сè пософистицирани бомби кои кумулативно убиле три лица и повредиле 23 други. Качински е поврзан со 16 бомбашки напади низ целата земја. Иако уредите за бомбардирање се разликуваа многу со текот на годините, многу од нив ги содржеа иницијалите „FC“, за кои Качински подоцна рече дека значи „Клуб на слободата“, напишани на делови внатре. Тој намерно оставил лажни траги во апаратите и многу внимателно ги подготвувал за да не остави отпечатоци. Отпечатоците од прсти пронајдени на некои од уредите не се совпаѓаат со оние пронајдени на буквите што му се припишуваат на Качински.
Првата пошта бомба на Качински беше насочена кон Бакли Крист, професор по инженерство на материјали на Универзитетот Нортвестерн. Во 978 година, на 25 мај, на паркингот на Универзитетот во Илиноис во Чикаго беше пронајден пакет со повратната адреса на Христос. Пакетот му бил „вратен“ на Крист, кому му бил сомнителен бидејќи никогаш не го испратил, па ја контактирал полицијата на кампусот. Полицаецот Тери Маркер го отворил пакетот, кој експлодирал и предизвикал полесни повреди.
Качински се вратил во Чикаго поради бомбардирањето во мај 1978 година и останал таму некое време за да работи со својот татко и брат во фабрика за пена гума. Во август 1978 година, неговиот брат го отпуштил затоа што напишал навредливи текстови за една жена претпоставена на која и се додворувала Тед. Таа подоцна се сеќава на Качински како интелигентен и тивок, но жестоко негираше дека имале некаква романтична врска. Втората бомба на Качински беше испратена речиси една година по првата, повторно на Универзитетот Нортвестерн. Бомбата, скриена во кутија за пури и оставена на маса, му нанела полесни повреди на дипломираниот студент Џон Харис кога ја отворил.
Во 1979 година, следната бомба беше поставена во товарниот простор на летот 444 на Американ Ерлајнс, Боинг 727 кој леташе од Чикаго до Вашингтон. Качински ја испрати својата следна бомба до претседателот на United Airlines, Перси Вуд. Вуд се здобил со исеченици и изгореници по поголемиот дел од телото. Во уште неколку напади ги повредил луѓето кон кои ги насочил бомбите, а тројца биле убиени.
Манифест
Во 1995 година, Качински испрати неколку писма до медиумите во кои ги наведе неговите цели и бараше големите весници да го испечатат дословно неговиот есеј од 35.000 зборови наречен „Индустриското општество и неговата иднина“ (кој ФБИ го нарече „Манифест на небомбари“). Тој изјави дека „ќе се откаже од тероризмот“ доколку ова барање биде исполнето. Имаше контроверзии околу тоа дали есејот треба да биде објавен, но генералниот обвинител Џенет Рено и директорот на ФБИ Луис Фри го препорачаа неговото објавување поради грижа за јавната безбедност и со надеж дека читателот можеби ќе може да го идентификува авторот. Боб Гучионе од Пентхаус доброволно се пријави да го објави.
Индустриското општество и неговата иднина започнуваат со тврдењето на Качински: „Индустриската револуција и нејзините последици беа катастрофа за човечкиот род“. Тој пишува дека технологијата има дестабилизирачки ефект врз општеството, го направи животот неисполнет и предизвика широко распространето психолошко страдање. Качински тврди дека повеќето луѓе го поминуваат своето време во бескорисни активности поради технолошкиот напредок; тој ги нарекува „сурогат активности“, во кои луѓето извршуваат вештачки цели, вклучувајќи научна работа, потрошувачка на забава, политички активизам и следење спортски тимови. Тој предвиде дека понатамошниот технолошки напредок ќе доведе до екстензивно човечко генетско инженерство и дека човечките суштества ќе бидат прилагодени на потребите на социјалните системи, а не обратно.
Качински наведува дека технолошкиот напредок може да се запре, за разлика од ставовите на луѓето за кои вели дека ги разбираат негативните ефекти на технологијата, но пасивно ја прифаќаат технологијата како неизбежна. Тој повикува на враќање на примитивистичкиот начин на живот. Критиките на Качински за цивилизацијата имаат одредени сличности со анархопримитивизмот, но тој ги отфрли и критикуваше анархопримитивистичките ставови. Качињски тврдеше дека ерозијата на човековата слобода е природен производ на индустриското општество бидејќи „системот мора тесно да го регулира човековото однесување за да функционира“, а дека реформата на системот е невозможна бидејќи драстични промени во него нема да се спроведат поради нивното нарушување на системот.
Тој наведува дека системот сè уште не постигнал целосно контрола врз целото човечко однесување и дека е среде борба да ја добие таа контрола. Качински предвидува дека системот ќе се расипе доколку не може да постигне значајна контрола и дека прашањето веројатно ќе биде решено во следните 40 до 100 години.
Апсење
Агентите на ФБИ не знаеле кој е човекот кој испраќал бомби и убивал луѓе, но потоа успеале да му влезат во трага и го уапсиле Качински во неговата куќа на 3 април 1996 година. Претресот открил кеш со компоненти на бомбите, 40.000 рачно напишани страници од дневници кои вклучувале експерименти за правење бомби, описи на злосторствата на Unabomber и една бомба. Тие, исто така, го пронајдоа она што изгледаше како оригинален отчукуван ракопис на Индустриското општество и неговата иднина.
