Истражувачите од Универзитетот во Тексас, Југозападен медицински центар во САД, идентификуваа генетска мутација која го забавува растот на меланомот и потенцијално други видови на рак со мобилизирање на имунолошкиот систем. Резултатите се објавени во Journal of Experimental Medicine.
Нашите резултати покажуваат дека е можно со текот на времето сосема нов тип на терапевтска цел да се користи за сузбивање на широк спектар на малигни тумори, вели д-р Хусин Шу, предавач во Центарот за генетика и имунологија во истражувачката институција. Тој беше коавтор на студијата со Брус Бојтлер, директор на Центарот за генетика и имунологија, професор по имунологија и интерна медицина и Нобелов лауреат за медицина или физиологија од 2011 година.
Научниците идентификуваа многу гени, познати како онкогени, кои ги поттикнуваат и насочуваат клетките на ракот кога мутираат. Иако научниците долго време тврдат дека постојат мутации во човечкиот геном кои штитат од рак, нивното откривање е тешко бидејќи луѓето со овие генетски мутации не се разликуваат по ништо посебно од другите, објасни д-р Шу, цитиран од електронското издание Медикал експрес “.
Во потрага по такви гени, д-р Шу и д-р Беутлер, заедно со своите колеги од медицинскиот центар, создале модели на глувци со различни генетски мутации, а потоа барале глувци кај кои не се развиле малигни тумори. Истражувачите примениле и метод развиен во лабораторијата на Beutler наречен автоматизирано мејотично мапирање (AMM), кое ги следи абнормалните карактеристики кај глувците со генски мутации.
Така, научниците брзо стигнаа до генот H2-Aa. Глувците кои носат две мутации на овој ген, поради кои протеинот H2-Aa е целосно отсутен, честопати воопшто не развиваат тумори откако ќе бидат изложени на клетките на меланом. Кај глувците со само една мутација на овој ген, развојот на туморите бил значително поограничен во споредба со глувците кои ја носат основната форма на генот. H2-Aa е поврзан со производството на дел од протеинот MHC класа II, кој му помага на имунолошкиот систем да направи разлика помеѓу протеините и на тој начин се подготвува да нападне потенцијални надворешни закани.
Авторите на студијата, исто така, можеа да синтетизираат протеин на моноклонални антитела што го блокира дејството на другите протеини против H2-Aa и доведува до истиот резултат како H2-Aa мутациите.
