Мировните преговори меѓу Авганистан и Пакистан вчера беа прекинати, но прекинот на огнот меѓу двете соседни земји засега останува на сила.
Двете земји со децении се во конфликт околу границите, тероризмот и контролата врз ресурсите.
Коренот на конфликтот е линијата Дуранд – границата меѓу Пакистан и Авганистан, воспоставена во 1893 година со договор меѓу Британската индиска империја и Емиратот Авганистан. Линијата долга 2.640 километри поминува низ области населени со Паштуни и ги дели племињата кои никогаш не ја признале границата.
По поделбата на Британска Индија во 1947 година, Пакистан ја наследи границата, но Авганистан никогаш официјално не ја прифати, што предизвика години на тензии и повремени конфликти.
Паштуните живеат од двете страни на границата и често ја преминуваат неконтролирано, што Пакистан го смета за безбедносен ризик. Двете земји се обвинуваат меѓусебно дека им даваат засолниште на милитантните групи кои напаѓаат од другата страна на границата.
Границата е исто така важна рута за шверц со дрога. Авганистан е најголемиот светски производител на опиум и хероин, а голем дел од трговијата поминува низ Пакистан, што дополнително ги затегнува односите.
Најновиот конфликт избувна откако Пакистан побара екстрадиција на лидерот на Талибанците „Техрик-е“, Нур Вали Мехсуд, кого го сомничи за десетици терористички напади. По неуспешните обиди за атентат со воздушни напади врз Кабул, авганистанските Талибанци возвратија со напади врз позициите на пакистанската војска во Курам и Северен Вазиристан, при што загинаа најмалку 58 војници и зазедоа 25 гранични пунктови.
