Научниците можеби откриле зошто стотици деца биле хоспитализирани откако гледале епизода на „Покемон“ од 1997 година.
Популарното аниме за прв пат беше објавено во 1997 година во Јапонија и сè уште е омилено меѓу децата ширум светот. Но, има една епизода што многумина не ја паметат, наречена Dennō Senshi Porygon. Епизодата се емитуваше на 6 декември 1997 година и никогаш повеќе не беше прикажана.
Имено, по емитувањето на епизодата, повеќе од 600 деца итно биле пренесени во болница во рок од еден час по емитувањето. Децата тврделе дека имаат различни симптоми, вклучувајќи грчеви, гадење и повраќање, а чудната болест брзо се проширила низ целата земја.
Во тоа време, беше заклучено дека налетот на црвени и сини строб светла во сцената кога Пикачу лансира еден од неговите високи октански електрични рафали беше причина за ненадејната болест на децата. Следниот ден ТВ Токио се извини и ја прекина серијата. Во деновите по емитувањето на епизодата, неверојатни 12.700 деца беа погодени од необичната болест.
Следеше четиримесечна истрага, но иследниците не можеа да најдат очигледна причина за симптомите на децата, па Покемон се врати на екраните. Имајќи предвид дека претходните епизоди содржеа сцени слични на онаа за која станува збор, и не предизвикуваа никакви проблеми, истражувачот на паранормалности Бенџамин Радфорд и социологот Роберт Бартоломеј решија подетално да ја истражат работата.
Причината е масовната хистерија?
Во студија од 2001 година, Радфорд и Бартоломеј забележале дека на некои деца кои биле хоспитализирани откако ја гледале епизодата им била дијагностицирана фотосензитивна епилепсија, но на повеќето не им била дијагностицирана. Имајќи го ова на ум, тие заклучиле дека масовната хистерија е причина за симптомите кај децата.
„Многу детски симптоми немаа препознатлива органска основа, а освен проверените случаи на напади, пријавените симптоми беа помали и краткотрајни, а жртви беа речиси исклучиво училишни деца во раната адолесценција и вознемиреност поради драматичните медиумски извештаи за првиот бран на пријави за болеста беше евидентен“, напишаа тие.
„Медиумските извештаи и публицитетот ја поттикнуваат хистеријата додека се шират вестите за болеста, всадувајќи идеја или загриженост во заедницата додека ја зацврстуваат и потврдуваат реалноста на болеста за првите жртви“, додаваат тие. Околу 700 деца првично беа хоспитализирани ноќта на емитувањето на програмата и следниот ден, а бројот се искачи на повеќе од 12.000 откако јапонските медиуми го објавија инцидентот.
„Епизодата доминираше во јапонските вести. Јапонските деца кои не слушнале за тоа од своите врсници на вестите или од нивните родители дознале за тоа тоа утро кога се зборувало за нападите во училишните дворови. Еднаш децата имаа можност да го слушнат панични извештаи за тоа што се случило преку медиумите, нивните пријатели и училиштата, бројот на деца кои првично се пријавиле дека биле погодени следниот ден се зголемил за 12.000“, заклучуваат тие.
По нивните наоди, двајцата предупредија дека прекумерното потпирање на масовните комуникации може да нè изложи на ризик од идни избивања на масовна хистерија.
