НАУЧНИЦИТЕ одгледаа кластери од клетки кои произведуваат матични клетки од човечка крв во лабораторија – откритие кое еден ден би можело да ги замени донациите на крв и да им помогне на пациентите со леукемија и лимфом, пишува ScienceAlert.
Мали „фабрики за крв“
Тимот од Универзитетот во Кембриџ, кој стои зад овој иновативен процес, ги нарекува овие мали фабрики за крв „хематоиди“. Докажано е дека тие развиваат црвени и бели крвни клетки, исто како матичните клетки од крв од папочна врвца. Овие структури, создадени од донирани човечки матични клетки, личат на ембриони, но им недостасуваат клучни ткива како што се жолчката и плацентата, кои се неопходни за понатамошен развој.
Процесот на формирање на крв
Како и вистинските ембриони, хематоидите развиваат срцеви клетки до осмиот ден, кои ја започнуваат циркулацијата на течноста и почнуваат да произведуваат крв по само две недели инкубација. „Беше возбудлив момент кога крваво-црвената боја се појави во садот – беше видлива дури и со голо око“, рече развојниот биолог Џитеш Неупане од Универзитетот во Кембриџ.
Тој додаде дека откритието „осветлува како крвните клетки природно се формираат за време на човечката ембриогенеза, нудејќи потенцијални медицински достигнувања за тестирање на лекови, проучување на раниот развој на крвта и имунолошкиот систем и моделирање на крвни нарушувања како што е леукемијата“.
Поефикасен метод
Ова е исто така поефикасен начин за создавање матични клетки од човечка крв во лабораторија. Претходните методи беа многу потешки и бараа редовно додавање на фактори на раст и други протеини, додека овие нови живи структури се посамоодржливи. Иако хематоидите се сè уште само прототипови, тимот има големи надежи за нивниот понатамошен развој.
„Иако сè уште е во раните фази, можноста за производство на човечки крвни клетки во лабораторија означува значаен чекор кон идните регенеративни терапии – кои ги користат сопствените клетки на пациентот за поправка и регенерирање на оштетените ткива“, заклучи развојниот биолог Азим Сурани, исто така од Универзитетот во Кембриџ. Истражувањето е објавено во списанието Cell Reports.