Нова, екстремно детална 3Д слика од потонатиот брод Титаник го даде најјасен увид досега во последните часови на познатиот брод што потона во 1912 година откако удри во санта мраз. Во трагедијата животот го загубија повеќе од 1.500 луѓе.
Дигитална реплика во реална големина ја открива силата со која бродот се преполовил и потонал, а посебно внимание на експертите привлекла котларата која досега не била достапна за очите на јавноста. Видеото го потврдува она што го кажале преживеаните, дека инженерите работеле до последен момент за да ги задржат светлата на бродот вклучени, пишува Би-Би-Си.
Благодарение на компјутерската симулација, се појавија и нови наоди: се чини дека низа дупки во трупот на бродот со големина на лист хартија биле доволни да предизвикаат катастрофа од епски размери. „Титаник е последниот преостанат сведок на таа трагедија и сè уште има што да каже“, вели Паркс Стивенсон, еден од водечките истражувачи на Титаник.
Снимката е создадена како дел од документарниот проект „Титаник: Дигитално воскресение“ на National Geographic и Atlantic Productions. Потонатиот брод, кој се наоѓа на длабочина од речиси 4.000 метри во Атлантскиот Океан, е фотографиран со помош на подводни роботи, а за создавање на дигиталниот модел биле искористени повеќе од 700.000 фотографии од сите можни агли.
Додека претходните истражувања нудеа само делумни погледи на остатоците, оваа снимка дава целосна слика за Титаник за прв пат. Лакот на бродот сè уште стои исправен на морското дно, како да е подготвен да го продолжи патувањето. Но, на 600 метри поназад има куп извртен челик, резултат на силен удар на дното на океанот откако бродот се скрши.
„Тоа е како да истражувате место на злосторство, мора да видите сè во контекст“, вели Стивенсон. „Само целосната слика може да ни помогне вистински да разбереме што се случи таа ноќ.
Херои во котлара и отворен вентил
Еден од најинтересните делови на новата снимка е погледот во големата котлара која се наоѓа на задниот дел од лакот, токму на местото на прекинот. Прикажаните котли изгледаат потонати, што сугерира дека сè уште работеле кога водата влегла во бродот.
Отворен вентил беше пронајден и на задната палуба, што сугерира дека пареата сè уште тече кон генераторите за струја, благодарение на инженерите кои ги полнеле печките до последниот здив за да ги одржат светлата вклучени.
„Овие луѓе ги одржуваа светлата и системите да работат доволно долго за екипажот да ги спушти чамците за спасување во темнина што не беше целосна. Тие го одржуваа хаосот онолку долго колку што можеа“, рече Стивенсон, додавајќи дека отворениот вентил е еден вид симбол на нивната жртва. Сите загинале, но нивната жртва веројатно спасила стотици животи.
Клучната штета беше помала отколку што се мислеше
Новата компјутерска симулација заснована на оригиналните нацрти на Титаник ги комбинираше податоците за брзината, насоката и положбата на бродот за да го реконструира точниот редослед на настаните откако ќе удри во ледениот брег.
„Користевме најсовремени алгоритми, пресметковни модели и суперкомпјутери за да дојдеме до овие наоди“, вели проф. Џеом-Ки Паик од Универзитетскиот колеџ во Лондон, кој го предводеше истражувањето.
Симулацијата покажа дека Титаник не удрил директно во карпата, туку поминал покрај неа, но тоа било доволно за да се создадат низа мали пукнатини долж еден дел од трупот.
Бродот бил дизајниран да плови дури и ако се поплават четири водонепропустливи прегради, но штетата се проширила на шест според симулацијата.
„Разликата помеѓу потонувањето или преживувањето на Титаник беа дупките со големина на хартија. Но, тие беа распослани по долгата должина на бродот и водата полека, но сигурно навлегуваше во сите оддели“, објаснува Сајмон Бенсон, предавач по поморска архитектура на Универзитетот Њукасл.
Долниот дел од лакот не е видлив на снимките бидејќи е затрупан во тиња, но остатоците од трагедијата се уште се присутни: личните работи на патниците и членовите на екипажот се расфрлани по морското дно.
Титаник сè уште ги чува своите тајни
Скенирањето на Титаник откри многу, но експертите веруваат дека ќе бидат потребни години за да се анализираат сите детали.
„Титаник ни ја раскажува својата приказна дел по дел“, вели Стивенсон. „И секој пат кога тоа не остава да сакаме повеќе.
