На денешниот „Марш на ангелите“ во Скопје, еден од демонстрантите одржа моќен и емоционален говор кој брзо се прошири меѓу присутните. Неговата порака, длабоко лична и исполнета со болка, но и со надеж, ја откри вистинската тежина на борбата што ја водат семејствата на жртвите од трагедијата во Кочани.
Тој зборуваше за „99-те километри“ – симболичниот пат од Плоштадот на револуцијата во Кочани до Скопје, пат исполнет со тага, молк, солзи, бес и гнев, но и со 99 километри надеж дека конечно ќе дојде правда.
„Овие 99 километри ги поминавме низ наша внатрешна револуција. 99 километри тага, молк, солзи, бес и гнев. Но и 99 километри надеж – надеж дека нема да заборавиме, дека нема да се откажеме, дека конечно во оваа држава ќе има процес во кој сите одговорни ќе одговараат,“ порача демонстрантот.
Во неговиот говор најсилно одекна критиката кон народните избраници.
„Знаете кој не ги помина тие 99 километри? Пратениците во ова Собрание. Не ги поминаа, па затоа не можат да ја разберат болката што овие луѓе ја преживеаја. Не дојдоа да не видат, да не слушнат, да се обидат да помогнат,“ рече тој, додавајќи дека кога станува збор за приватни интереси, пратениците секогаш знаат да соберат мнозинство – но кога треба да се помогне на најранливите, секогаш има „99 изговори“.
Демонстрантот потсети дека за само неколку дена започнува судскиот процес, и дека најмногу од институциите се бара емпатија, одговорност и акција – нешта што досега недостасувале.
„Овде внатре се работи на буџет, ребаланс, нови закони. Нека размислат што им треба на Кочани. Нека ги примат семејствата, нека ги слушнат нивните маки и барања. Знаат да носат решенија кога тоа е во нивен интерес – нека донесат еднаш решение во интерес на граѓаните,“ истакна тој.
Во продолжение, неговиот збор одеше кон повик за солидарност:
„Не смееме да ги оставиме сами. Овие 99 километри ми покажаа дека не смееме. Не смееме да дозволиме овие луѓе да чекорат сами по кочанските улици. Ако системот не нуди решенија – треба да го смениме. Да изградиме заедница во која најдобрата алтернатива нема да биде авионска карта во еден правец.“
Говорот заврши со апел:
„Ајде конечно како народ да се исправиме и да застанеме против неправдата. Да не дозволиме ваков систем да продолжи да функционира. Немаме друг избор.“
Емоциите, солидарноста и револтот на денешниот марш ја покажаа решителноста на граѓаните да не дозволат трагедијата во Кочани да биде заборавена – и да бараат одговорност таму каде што најмногу недостига.
