Во изминатите неколку изборни циклуси, сè повеќе Македонци што живеат во САД го изразуваат своето симпатизирање кон Доналд Трамп. Ова не е изолиран феномен, туку резултат на неколку фактори кои се испреплетуваат – од лични вредности, преку економски интереси, до перцепции за надворешна политика и имигрантска реторика.
Прво, голем дел од Македонците во САД се традиционално ориентирани. Мнозинството доаѓа од семејства со конзервативни вредности – важноста на семејството, религијата, личната одговорност и редот. Трамп, со својата реторика за „враќање на традиционалните вредности“, често се доживува како политичар кој зборува на истиот јазик како нив – директно, остро и без политичка коректност.
Второ, многу Македонци што заминале во САД се дел од малите бизниси. За нив, економската политика на Трамп – намалување на даноци, олеснување на регулативи, поддршка за претприемништво – делува како практична поддршка за нивниот живот и работа. Во неговото време како претседател, многу од нив забележале економски раст или барем стабилност, што дополнително ја засилува симпатијата.
Трето, еден дел од македонската дијаспора во САД се чувствува запоставено од „традиционалниот“ политички естаблишмент. Ги доживуваат демократските партии како премногу фокусирани на прашања за социјална правда, родова политика или мултикултурализам, при што, според нив, се забораваат „обичните луѓе“. Трамп, со својата анти-естаблишмент реторика и фокусот на „Американецот што работи“, им дава чувство дека конечно некој ги слуша.
На крај, постои и перцепцијата за Трамп како лидер кој „не се плаши да каже што мисли“. За многумина што дошле од општества со авторитарни или корумпирани режими, ваквата самоувереност и „силна рака“ предизвикуваат симпатија – дури и кога не се согласуваат со сè што кажува или прави.
Иако не сите Македонци во САД го поддржуваат Трамп, причините поради кои многумина го прават тоа се длабоко поврзани со вредности, животно искуство и надеж дека некој ќе ги застапува и нивните интереси. За нив, Трамп не е само политичар – тој е симбол на отпор кон системот кој, според нив, предолго ги игнорирал.
