Жолтите светла беа заштитен знак на француските автомобили и тие згаснаа од производство во раните 1990-ти.
Нешто постарите генерации ќе паметат како до доаѓањето на т.н ксенонот немаше многу избор. Најголемите момци имаа дополнителни светла за магла, фабрички или доградени, а понекогаш беа и жолти. Француските автомобили исто така се истакнаа бидејќи стандардно имаа инсталирани жолти светла.
Тоа беше време кога, на пример, Peugeot 504 беше вистински феномен на патот, особено ако светеше со жолти светла. Меѓутоа, навлегувајќи во последната деценија од минатиот милениум, француската автомобилска индустрија беше принудена да ја напушти практиката која имаше историски, но и практични основи.
Војната е виновна за се?
На почетокот на 1930-тите, многумина веќе почувствуваа нова голема војна во воздухот. Со оглед на тоа што нацистите ги зафатија сè пошироките слоеви на општеството, во Франција тие се подготвуваа за можноста за нова војна. Германците, како и остатокот од светот, користеа „нормални“ бели светла, а во Франција почнаа да ги опремуваат своите автомобили со жолти светла.
Така оддалеку се гледаше дали доаѓа непријател или домородец. Интересно е како Французите го задржале ова правило децении по завршувањето на Втората светска војна.
Друга приказна вели дека со развојот на автомобилската индустрија, автомобилските светла станувале се посветли и посветли и на крајот често ги заслепувале возачите. Напредните Французи беа загрижени за безбедноста и навистина во 1936 година го воведоа стандардот на жолтите светла, кои помалку ги заслепуваа возачите. Имаше неколку опции, од жолта сијалица до користење на жолт панел пред сијалицата или стакло во боја на фаровите.
Жолтите светла заслепуваа 15 отсто помалку, а осветлувањето беше подобро за време на темнината и маглата, тврдеа тогаш Французите, повикувајќи се на сопственото истражување.
Жолтите светла беа во употреба до 1993 година, кога Франција мораше да ги почитува прописите на Европската унија. Оттогаш, сите возила мораа да се префрлат на класични бели светла, а жолтите светла беа дозволени само за олдтајмерите на кои беа првично поставени.
Жолтата не е подобра од белата
Иако со доаѓањето на ксенонот сите сакаа да имаат т.н сини светла, практиката покажа дека повеќето резервни светилки, особено ако не се од реномирани производители, нудат полошо осветлување. Екстремиите како што се боење на стаклото со светла и обоени светилки не се вредни за спомнување, но доволно е да се каже дека уште во 1990-тите, еден од статусните симболи беше синкаво светло.
За жолтата боја веќе никој не размислуваше, што е вистинска штета бидејќи жолтите светла нудат подобри карактеристики во одредени услови. Имаат подолга бранова должина од синкавите или виолетовите светла, па се многу подобри во услови на намалена видливост, како магла, снег и дожд. Блесокот е значително помалку изразен, а светлата се попродорни, тврдат поборниците на жолтите светла. Токму затоа на некои автомобили сè уште може да се најдат во улога на светла за магла. Покрај тоа, многу возачи, особено оние од постарата генерација, велеа дека жолтите светла им се попријатни кога доаѓаат кон нив, но оваа теорија не е потврдена.
