Грција воведе значајни промени во својата туристичка политика кои директно влијаат врз трошоците за патување и престој. Овие промени вклучуваат воведување на нова, повисока такса за сместување и построги регулативи за кампување.
Од почетокот на 2024 година, Грција ја замени претходната такса за престој со нова „Такса за отпорност на климатски кризи“ (Climate Crisis Resilience Fee). Оваа такса е задолжителна за сите видови туристичко сместување, вклучувајќи хотели, апартмани, соби за изнајмување и краткорочни изнајмувања како Airbnb. Според грчката влада, приходите од оваа такса се наменети за специјален фонд за справување со последиците од климатските промени и финансирање на обновата по природни катастрофи како пожари и поплави, кои ја погодија земјата во изминатите години. Се очекува да се соберат дополнителни средства, со некои проценки кои достигнуваат и до 600 милиони евра годишно.
Таксата се наплаќа по соба/сместувачка единица за ноќевање, а не по лице, и се плаќа директно во сместувачкиот објект при пријавување или одјавување. Нејзиниот износ варира во зависност од категоријата на сместувањето и сезоната.
- Висока сезона (Април – Октомври):
- Хотели со 1-2 ѕвезди: €2 по ноќевање (претходно €1.50)
- Хотели со 3 ѕвезди: €5 по ноќевање (претходно €3)
- Хотели со 4 ѕвезди: €10 по ноќевање (претходно €7)
- Хотели со 5 ѕвезди: €15 по ноќевање (претходно €10)
- Изнајмени соби/апартмани (вкл. Airbnb): €8 по ноќевање (претходно €1.50)
- Вили и куќи над 80м²: €15 по ноќевање (претходно €10)
- Ниска сезона (Ноември – Март):
- Хотели со 1-2 ѕвезди: €0.50
- Хотели со 3 ѕвезди: €1.50
- Хотели со 4 ѕвезди: €3.00
- Хотели со 5 ѕвезди: €4.00
- Изнајмени соби/апартмани: €0.50 (зголемено на €2 според некои извори за Airbnb)
- Вили и куќи над 80м²: €4.00
Дополнително, воведена е и такса за патниците кои пристигнуваат со бродови за крстарење, особено за најпопуларните дестинации како Миконос и Санторини (€20 по лице на ден), додека за другите пристаништа таксата е пониска (€5 по лице на ден). Оваа мерка е делумно мотивирана од потребата за управување со прекумерниот туризам и оптоварувањето на инфраструктурата на овие острови.
