ЛЕБОТ, некогаш суштински дел од секој шпански оброк, исчезнува од масите со алармантна брзина. Потрошувачката на леб во Шпанија се намали за неверојатни 80 проценти од 1960-тите, од 134 на само 28 килограми по лице годишно. Овој драстичен пад не е само промена во исхраната, туку одраз на длабоки културни и генерациски промени, пишува Euronews.
Генерациски промени на чинијата
Трансформацијата е, пред сè, генерациска. Хозе Марија Фернандез, генерален секретар на Шпанската конфедерација на пекари, го сумира проблемот: „Мојата генерација не може да јаде без леб, генерацијата на моите деца и внуци може да јаде без леб“. Помладите генерации го заменуваат традиционалниот леб со други извори на јаглехидрати како што се пица или тестенини и директно го поврзуваат со зголемување на телесната тежина и нетолеранција на храна.
Ова поместување од медитеранската исхрана е постепено, но незапирливо. Само во последната деценија, побарувачката се намали за повеќе од 20 проценти, од 34,9 килограми по глава на жител во 2015 година на 27,82 килограми оваа година. Купувањето леб за секој ден, некогаш ритуал, стана реткост.
Лош квалитет и предрасуди
Една од клучните причини за ова е погрешната претстава за хранливата вредност на лебот. Повеќето луѓе мислат дека лебот дебелее, а ова верување е толку раширено што 29,2 проценти од Шпанците следат диета без леб, додека 24 проценти веруваат дека тоа не е неопходно за балансирана исхрана, и покрај фактот дека содржината на масти во лебот е всушност ниска.
Кризата силно ги погоди традиционалните пекари. Од почетокот на векот, четири од десет традиционални пекари се затворија, погодени од падот на потрошувачката на леб. Во исто време, продажбата се префрли во супермаркетите и бензинските пумпи, каде што доминира индустриското производство.
Каква е состојбата во Хрватска?
Во Хрватска – сосема поинаква приказна. Имено, податоците од 2022 година покажаа дека Хрватите консумираат 42,4 килограми леб и печива по член на домаќинството годишно. Лебот е сè уште храна без која многу Хрвати не можат да замислат оброк, а само мал процент од луѓето (околу 1 процент) воопшто не го консумираат.
