На 23 ноември 2021 година, по излетувањето, македонски автобус се запали и 45 лица изгореа на автопатот Струма во Бугарија. Истрагата се спроведува и во Бугарија и во Македонија. Главната верзија на обвинителството е човечка грешка. Речиси една година по трагедијата, bTV, Бугарија се сретна со преживеаните и роднините на загинатите во тешката несреќа.
4-годишните близнаци Луан и Албан се меѓу загинатите во трагедијата на автопатот Струма.
„Тие штотуку почнаа да зборуваат… така беше животот“, вели вујкото на близнаците Јусуф Назиас.
Меѓу жртвите се и 16-годишниот Елмедин и неговата мајка Гулизар.
Возач на автобусот во моментот на несреќата бил 61-годишниот Лубчо.
„Сè уште не можам да се помирам со тоа. Само ми се појавува пред очи – зад возачкото седиште, нема каде да се движи и жив гори“, вели Лидија.
Ова се само дел од имињата на 45-те жртви. Сите се враќаат од патување во Истанбул. Нивната крајна дестинација е Скопје. Сепак, нивното последно патување завршува на автопатот Струма.
„Колку повеќе минува времето, толку ми е потешко“, вели Ебиб.
Ебиб е меѓу 52-та патници во автобусот. Се сеќава на секоја секунда од трагедијата. Успева да се спаси. Но, неговата сопруга Гулизар и нивното дете Елмедин.
„Моето дете од Истанбул беше покрај прозорецот и на последната пауза ме праша: „Тато, седни до прозорецот. Ќе седнам на средина и ќе ги истегнам нозете“. Не спиеше. Ставаше слушалки и слушаше песни на телефон“, вели Ебиб.
Тоа е последното што се сеќава на неговиот син. Неколку секунди подоцна следува удар.
„Кога удри, имаше чад. Автобусот се затвори, со правосмукалка. Вратите не се отвораа. Не знам колку минути седев без здив“, вели Ебиб.
Во тој момент, еден од патниците успева да го скрши задното стакло во автобусот. Каде патуваат Ебиб и неговото семејство.
„Почувствував дека доаѓа воздух, но без дишење. Скокнав и потоа зедов воздух. Се вратив во автобусот. Викав „Елмедин скокни, биди Елмедин“. Сакав да влезам внатре, но вратите беа затворени. Ја ставив раката низ прозорецот. Го фатив Елмедин за коса. Сега размислувам како не успеав да го фатам за рака. Но, се борев за живот, не можев да дишам“, се сеќава таткото.
Ебиб не се сеќава колку брзо порасна пожарот. Тој вели дека до ден денес не може да објасни од каде почнале пламените јазици.
Целиот филм на Владислава Тричкова погледнете го на bTV Reporters во сабота по централниот пренос.
