ПАПАТА Лав XIII (1810–1903), роден како Винченцо Џоакино Рафаеле Луиџи Печи) бил папа на Римокатоличката црква од 20 февруари 1878 година до неговата смрт на 20 јули 1903 година. Владеел 25 години, што го прави еден од папите со најдолг стаж во историјата. Тој се смета за еден од интелектуално најзначајните папи од 19 век, а неговиот понтификат беше обележан со важни реформи и социјални иницијативи.
Зошто папата Лав XIII бил важен?
Енциклика Rerum Novarum (1891): Ова е неговиот најпознат придонес, честопати наречен „Магна карта“ на католичката социјална доктрина. Во енцикликата, тој се осврнува на прашањата за правата на работниците, капитализмот и социјализмот, залагајќи се за фер плати, право на синдикално организирање и рамнотежа помеѓу капиталот и трудот. Оваа енциклика ги постави темелите на модерната католичка социјална доктрина.
Интелектуален придонес: Лав XIII. Тој го охрабрил оживувањето на томизмот (филозофијата на Свети Тома Аквински) преку енцикликата Aeterni Patris (1879), со што ја оживеал католичката филозофија и теологија. Тој го основал и Папскиот институт за томистички студии.
Дипломатија и односи со државите: Лав XIII. тој се стремел да ги подобри односите меѓу Црквата и современите држави. Иако Италија ги освоила Папските држави (1870), тој се обидел да се помири со италијанската влада и други секуларни сили, како што се Франција и Германија, каде што ги смирил тензиите предизвикани од Културкампфот на Бизмарк.
Отвореност кон науката и културата: Тој ги поддржуваше научните истражувања и ги отвори ватиканските архиви за истражувачите. Тој, исто така, го охрабри католичкиот дијалог со современиот свет, вклучувајќи ги и прашањата за демократијата и слободата.
Духовно влијание: Тој беше познат по својата побожност, особено по промовирањето на бројаницата и посветеноста на Светото Срце. Нему му се припишува и молитвата на Св. Архангел Михаил, кој првично се молел по мисата.
Името „Лав“ за папата
Името Лав (латински: Leo, што значи „лав“) има долга традиција во папството, симболизирајќи сила, храброст и кралски авторитет, квалитети поврзани со лавот во христијанската и световната симболика. Лавот е поврзан и со евангелистот Свети Марко, чиј симбол е лав, и со Исус Христос како „Лав од племето Јудино“ (Откровение 5:5).
Името Лав потекнува од латинскиот јазик и се користело во антички Рим пред христијанството. Во христијански контекст, станал популарен поради својата симболика и поврзаност со духовниот авторитет.
Пред Лав XIII, имало 12 папи со името Лав, почнувајќи со Лав I Велики (440–461), кој е познат по своите теолошки придонеси (на пр. Tomus ad Flavianum) и неговата средба со Атила Хунскиот. Името останало популарно поради неговата симболика и историско значење. Лав XIII. Тој беше последниот папа што го зеде ова име (до 2025 година).
Името Лав било вообичаено во Европа за време на средниот век и ренесансата, а во 19 век останало симбол на авторитет. За Лав XIII, името може да сигнализира континуитет со големото папско наследство.
Папата Лав XIII. Тој беше клучна фигура во модернизацијата на католичката доктрина и адаптацијата на Црквата кон предизвиците на 19 век, особено преку Rerum Novarum и промоцијата на томизмот. Неговото папско име „Лав“ одразува сила и духовен авторитет, со корени во латинската традиција и христијанскиот симболизам, поврзувајќи го со големи папи како што е Лав I Велики.
